Onverschrokken wil ik ons viertal wel noemen. Bang voor niets en niemand ! Maandag 2 maart speelden we uit tegen Voorst. Voor Fred Visschers een beetje verwarrend. Hij arriveerde weliswaar in Voorst, maar helaas het verkeerde Voorst - dat van de beroemde haantjes zal ik maar zeggen. De echte haantjeskenner weet wat ik hier bedoel.
De andere drie spelers wisten de voetbalkantine in Voorst heelhuids te bereiken. De wedstrijd kan beginnen. Op bord 1 heeft Joost zijn eerste kopje koffie nog niet op als de partij al voorbij is. Na een minuut of tien geeft zijn tegenstander pardoes haar dame weg. Anderhalf uur in de auto ( heen - en - terug ) voor 10 minuten spel is wel wrang.
Op bord 2 overkomt Fred Visschers iets soortgelijks. Zijn opponent verliest ook al snel zijn dame. Binnen een half uur is de lijdensweg voor hem voorbij en moet ik niet meer zeuren over mijn reistijd. Voor Fred was het vijf uur rijden ( heen - en - terug ) voor een half uurtje.
John won ook simpel ( zie ook diagram ). Zijn tegenstander was even de en - passant regel vergeten. Toen hij ook nog de vrijpion onderschatte, was hij zo maar de kwaliteit kwijt. De rest was voor John een eitje.
Fred Pronk moest wel flink aan de bak. Met twee pionnen voor werd hij te voorzichtig. Niet doen Fred - je hoeft niet alles zo uitgebreid te verdedigen. uiteindelijk kon hij tegen 23.00 uur zijn opponent mat zetten. Volgens Fred wel met een dosis mazzel. De maximale zege biedt ons nog een minieme kans op een eventueel kampioenschap.