Stelling na 23. Te1-f1. Misschien had wit na 24: kxf2 … nog weg kunnen komen via 24… Dh2+ 25 ke1. Maar nu was er steeds acute mat-dreiging. Hij wachtte nog tot zet 32 met opgeven, maar vanaf hier was het al gewonnen voor zwart. Johan Zijn we na het gelijkspel tegen ASV 11 veilig of niet ? Het hangt af van de wedstrijd De Toren 9 - Doetinchem 2 die momenteel gespeeld wordt. Wint Doetinchem 2 dan zijn we veilig. Bij elk ander resultaat kunnen we nog degraderen maar ook tweede worden. Toch maar een verslag. Ron gaf wederom het goede voorbeeld. Hij overspeelde zijn tegenstander ( zie partij op onze site ). Een fraai voorbeeld van creatief denkwerk. ( 3 1/2 uit 4 - heel goed ) Het werd gelijk toen Tom verloor. Ik dacht dat hij redelijk stond, maar wat ik zie en denk kan ik gezien mijn matige spel maar beter voor me houden. Raymond speelde voor de derde keer op rij remise. Een duidelijk gebrek aan inspiratie en tegenstanders die graag willen bewijzen dat ze niet hoeven te verliezen tegen een opponent met een veel hogere rating. We kwamen pas echt in de problemen toen Han zijn stelling met een stuk minder niet kon houden. Gelukkig won Johan ( zie diagram ) wederom op fraaie wijze. Het was nu aan Joost om de winst binnen te halen. Dat leek er wel op met een loper voor. De loper deed echter niets actiefs en Joost raakte verstrikt in een eeuwig schaak mogelijkheid van de ASV - speler. 3-3 derhalve. Morgen weten we of het genoeg is. Groet, Joost

Bord 2: Ron Berendsen - Nedzat Sulejmani  1 - 0

Zo 'n drie jaar geleden gingen we naar Lichtenvoorde om middels een zege op hun eerste team kampioenkansen te behouden. Onze droom spatte snel uiteen - we verloren kansloos. Een jaar later wederom naar Lichtenvoorde om Rokade 2 te verslaan. Wederom vingen we bot. Kansloos waren we. Sommige schakers leren het nooit en trekken geen lessen uit de geschiedenis en dus gingen we donderdag 25 februari vol goede moed naar Lichtenvoorde om dit keer ten koste van Rokade 3 de weg naar een eventueel kampioenschap open te houden. Wederom kansloos !! Complimenten voor de manier waarop de Lichtenvoordse schaakclub zich ontwikkeld heeft. Hun eerste team speelt inmiddels mee om de eerste plaats in de eerste klasse. Het tweede en derde volgen volgend seizoen in de tweede klasse. Het vierde team speelt in de vierde klasse, misschien kunnen we daar volgend jaar onze krachten mee meten. Toch ging er op 25 februari nog wel wat goed voor ons. Ron overspeelde zijn tegenstander in de opening, jaagde zijn Koning het bord over en won gedecideerd. Zelf speelde ik als een natte dweil. Geen enkele goede zet kwam uit mijn handen. Tom en Han boden goed verzet en capituleerden pas in het eindspel. Egon speelde wederom sterk in tijdnood, maar kon dit keer de juiste voortzetting niet vinden. Raymond mist de inspiratie om door te drukken en speelde nu remise. ( 1 1/2 - 4 1/2 derhalve ) Als we niet beter gaan spelen dreigt er zelf nog degradatie. Het moet dus maar tegen ASV 11 - op 8 maart thuis, komt allen - gebeuren.

Jammer dat er voor de laddercompetitie weinig belangstelling bestaat. Onterecht in mijn ogen. De competitie leent zich bij uitstek voor experimenten. Herman doet dat tot nu toe het beste blijkt uit deze stand 1 Herman - 9 punten | 3 gespeeld 2 Bob                         6 | 3 Joost van W.            6 | 2 Kevin                         6 | 2 5 Bas                          4 | 4 Egon                          4 | 2 7 Tom                        3 | 1 John                          3 | 1 Fred P                       3 | 3 10 Maarten              1 | 1 11 Joost P                0 | 2 Johan O                  0 | 2 13 Halbe               _2 | 4 14 Gerhard           _4 | 4 15 Ben                   _5 | 3 Everard                _5 | 5 16 Han                 _6 | 2 17 Chris              _12 | 4 Winst levert 3 punten op, remise 1 punt en verlies _ 3. Joost.

Het was beestenweer afgelopen zaterdag, prima dagje om te gaan schaken. Dat dachten Joost Popping, Johan Oppewal, Chris, Han, Maarten, Kevin en Henk ook. Voor het alweer 25ste Jan Lanke toernooi waren een man of 40 op komen dagen. Alleen mannen, vroeger liep er nog wel eens een dame tussen, maar dat is verleden tijd, blijkbaar. Onze ambities reikten niet al te ver, een beetje onderin de ranglijst mee hobbelen, alleen Maarten had serieuze plannen. De rest is door de jaren heen al door schade en schande wijs geworden. Je kunt het gepruts in de marge noemen, wij zien het als een vorm van bezigheidstherapie. Wat moet je anders doen op zo'n zaterdag? De punten bleken voor de meesten van ons erg duur te zijn, het zou tot de laatste ronden duren voor we een beetje begonnen te scoren. De meesten van ons zaten toen al vastgeplakt aan de laatste borden, Maarten uitgezonderd. Chris liet een geweldige kans om te winnen onbenut, hij kon met bijna iedere zet winnen. Er was slechts 1 zet die hij beslist niet moest doen, en die zet deed hij natuurlijk toch. Met direct mat als gevolg. Henk sloeg in een bui van totale schaakblindheid een loper door zijn a-pion als toren te gebruiken... Daar trapten ze helaas niet in. Bewonderenswaardig was het enthousiasme van nieuwkomer Kevin, hij bleef vol overtuiging achter zijn eerste punt aan jagen, en die kwam dan ook. Johan deed ook zijn best en Han ook en ach wie niet? Het was gezellig en op 1 incidentje na, verliep alles weer in goede harmonie. Na afloop konden we weer een fles wijn of een doos chocola ophalen en gingen we moe, maar toch alleszins voldaan, op huis aan. Volgend jaar zijn we vast weer van de partij.