’t is weer veurbi’j. De kommende tiet hemmen ze vakansie. Ik hep ut aover dat stelletje van de kamelejon. I’j wet wel, den klup wat nooit echt wat zal wodden. Un paar wèèk geleijen liep de veurzitter nog met ut heuf in de nek. Dat kwamp umdat ze gongen prommeveren. Dat vehaaltjen kenne wi’j ondertussen al wel want dat doen ze zwat ellek jaor. Dat denken ze teminste die vewaande pielenden. Dat ut veur de zovölste keer niks wier dat hak ow van teveuren al wel können vetellen. Waorum dan? zie ik ow afvraogen. Now, das heel gemakkeluk, dat kump deur ut bestuur. Eigenluk hadde wi’j der un goeje haop op dat ut bèter zol gaon toen den olde kompetietsielijer der met uutschei’jen. Ut tegendeel is echter waor. Wi’j bunt van de regen in de drup gekommen. Laote wi’j eerluk zun. Hoe kan ut bestaon dat den keal den now de stand bi’j hölt in ene keer den helen tiet baovenan met drei’jt want daorveur hatte nog preblemen um onderan un bietje met te kommen. Ut lig der dus duumendik baovenop. Bi’j den olden ha’j teminste niet in de gaten da’j gefles wier. Bi’j de kommende lejenvegadering mo’j bi’j zun, dan kö’j lachen. De veurzitter scheit ter met uut. Den zut natuurluk de bu’j al hangen want binnenkort hemmen ze gin dak meer baoven de kop en dan he’j ut schaop goed an ‘t drieten . Ze motten van de gemeente uut ut kluphuus. Ik kan mien dat bes veurstellen want zeg now eerluk: wie wil der zon pröttel in huus hemmen? I’j könt ut geleuven of niet maor ik begin mien inens toch un bietjen zörgen te maken. Wat kriege wi’j at ter gin ene veurzitter wil zun. Dan ku’j ut wel schudden en leaft de klup niet lang meer. Ut begint mien now al kolt te wodden um de klungels want ik kan ze ginens missen. Zelfs de vakansie duurt mien al völs te lang. Bennad van den Stikken Drei’j.

Om de dorre zomermaanden door te komen, plaats ik af en toe "iets uit de oude doos". Hier een column van Joost Pöpping uit de beginjaren van deze eeuw. Pöppenspiel Gedreven? Nee, dat was hij zeker niet. De wekelijkse gang naar de schaakclub was eerder een ritueel geworden. Een avond om lekker te ontspannen. Nadenken hoefde hij niet echt. De gewoontes (of waren het eigenaardigheden) van zijn clubgenoten kende hij als zijn broekzak. Aan het bord verwachtte niemand hoogstandjes van hem. Iets waarvan hij zich maar al te bewust was. Zijn hoogtij dagen -zo die er al geweest waren- liggen ver achter hem. Soms gaan zijn gedachte nog terug naar de beginperiode op de club. Overwinningen op de toenmalige clubkampioen Hans Rexwinkel en zelfs op Bennie Roelofs. Het zettenverloop weet hij niet meer, maar wel ziet hij de verbaasde blik van de overwonnenen nog voor zich. "His finest moment". Jaren heeft hij erop geteerd. Tegenwoordig moet hij het doen met een enkele zege, vele halfjes en nog meer nullen. Het deert hem niet. "Lekker gespeeld, toch verloren." De ander was beter. Hij heeft zich erbij neergelegd. Maar toch... Diep in hem gloort nog de hoop op die ene, alles goedmakende overwinning op de nieuwe helden van de club. Wat zou zijn geheel verantwoorde dameoffer Joost van Winsen of Raymond van Gessel verrassen. Hij zou genieten van het ongeloof in hun ogen, het wanhopige zoeken naar een weerlegging en dan de tandenknarsende erkenning van zijn genialiteit. Hij zou acuut de club verlaten en zich in een hutje op de heide terug trekken. Maar goed dat het altijd een utopie blijft. Hij kan zijn cluppie niet missen.

Het was vroeger een bekend fenomeen: het schaken met een voorgift. De sterkere speler gaf de mindere een pion of twee pionnen of zelfs een stuk voor. Dit zorgde er natuurlijk voor dat het een stuk spannender werd. Ik heb hier vaak over zitten speculeren, zou het niet iets voor onze competitie zijn? Ik heb eerst aan een tijdcompensatie gedacht, de mindere speler krijgt er iets bij ( een kwartier of zo) en bij de sterkere gaat die tijd eraf. Dan zou het bijvoorbeeld 1.45 uur tegen 2.15 uur worden. Maar ik denk niet dat dat werkt, ook niet als je er 1 tegen 3 uur van maakt. Over het algemeen speelt de zwakkere speler toch nog te snel. Maar een voordeel van een pion of een stuk maakt het al een stuk leuker, ook voor de sterkere speler, die moet nu echt aan de bak. Uiteraard moet nog bekeken worden met welk materiaalverhouding we gaan spelen. Ik stel voor om per zoveel punten verschil een pion te nemen, met een maximum van 3 pionnen of een stuk. De keuze is aan de sterkere speler. Aan het begin van het seizoen moet worden bekeken welke spelers in aanmerking komen/willen komen voor zo'n voorgift. Volgens mij heeft het geen echte nadelen, en wel enkele grote voordelen. Namelijk: spannendere partijen en meer kansen voor de zwakkere spelers. Wat vinden jullie ervan?

Zojuist gezien dat er 100.000 'hits' zijn geweest op onze jonge site. In twee seizoenen is onze site vaak bezocht. Blijkbaar heeft de site ook aantrekkingskracht op niet-leden en dat is een compliment voor de ontwerper. Goed gedaan Ron.

De laatste avond van dit seizoen werd traditioneel op een andere wijze doorgebracht. Dit keer geen serieuze gezichten boven een bord met een dubieuze stelling. Joost had het allemaal weer prima georganiseerd. Hj heeft de nodige uurtjes besteed aan de vragen en opdrachten, gelukkig is hij leraar van beroep en weet van gekkigheid niet wat hij met zijn vrije tijd moet doen, maar desalniettemin: complimenten! Onvermoedde talenten kwamen weer bovendrijven, plots blijken sommige leden ware rekenwonders te zijn, anderen schijnen veel tijd in cafe's te hebben doorgebracht en ketsen elke bal in de pocket. Tafelvoetbal bleek ook niet onbekend te zijn, en aan alle vormen van valsspelerij te zien, wordt het nog geregeld beoefend. Jammer was het alleen, dat alweer het verkeerde team bleek te hebben gewonnen. Volgend jaar worden de spelregels zodanig aangepast, dat het team waarin ik speel automatisch als winnaar wordt uitgeroepen. Maar goed dit zijn details die we nog moeten uitwerken. Ander detail was het feit dat de voorzitter een aantal klokken om zeep hielp,waaronder een uniek door mij persoonlijk geschonken exemplaar. Ik stel voor om hem af te zetten bij de volgende vergadering! Maar het was hoe dan ook een leuke afscheid van dit seizoen, en ook van Marga. Ook van de lokatie zelf? We zullen het wel zien of horen. Het bestuur is hard aan het werk. Tot september.