Het eerste kon nog kampioen worden en het tweede kon zich nog handhaven, het kon een mooie avond worden... Maar het werd helemaal niks! Er werd geknoeid bij het leven en dat leidde er toe dat het tweede is gedegradeerd en dat het eerste team geen kampioen werd. Ik voel niet zoveel behoefte om hier een diepgravend verslag te maken van een totaal verknalde avond. Iedereen die er was heeft het gezien en beleefd, het was om te huilen. Bij de meesten ging er zoveel mis, dat ik 3 websites nodig heb om alle blunders op te sommen. Ik deelde zelf vrolijk mee in de malaise en naast mij Joost en Hans en  Johan en Tinus en Tom en weet ik veel wie nog meer. Gelukkig was er een lichtpuntje: Fred Pronk! Hij wist te winnen, proficiat. De rest kan beter een andere hobby zoeken, ik zal wel even helpen: Joost- ballroom dansen, Johan- konijnen fokken, Hans- postzegels verzamelen, Tinus- poppetjes kleien, Tom- rugbyen, Henk-koersbal gaan spelen (spel voor blinden). We hebben ons best gedaan, zullen we maar zeggen. Volgend jaar nieuwe kansen.

De Fide heeft in zijn niet aflatende strijd om de verloedering tegen te gaan, nieuwe regels opgesteld. Schakers moeten zich voortaan netjes kleden, en ze moeten zich ook af en toe gaan wassen. Dames mogen hun eventueel aanwezige weelderige boezem niet meer ongegeneerd tonen. De bovenste twee knoopjes mogen nog open, de rest dient verborgen te blijven. Althans tijdens de partij, wat ze daarna doen, moeten ze zelf maar uitmaken. Jammer genoeg hebben we geen damesleden en valt er niets te verbergen. Echter, als het gaat om netjes gekleed gaan, valt er bij ons nog wel iets te winnen. Al die vale, ongewassen spijkerbroeken en die slobbertruien kunnen de vuilnisbak in. Een keurige broek met een overhemd of een net T-shirt, en daarover heen het liefst nog een colbertje. Egon en Joost hebben een voorsprong op de rest, zij dragen al regelmatig een colbert. En ze wassen zich ook regelmatig, denk ik. Zoals de meeste schaakclubs hebben we echter ook een aantal onverbeterlijken, zoals ondergetekende, die het domweg vertikken om zich wat netter te presenteren. Wat doen we hier aan? Komen zij de club nog in? Stelt er zich een bestuurslid bij de deur op om als een portier mensen zonder jasje en dasje bruusk de deur te wijzen? Worden clubleden eerst besnuffeld voordat ze naar binnen mogen? Allemaal vragen waarop het bestuur maar snel een antwoord moet geven. Wat we moeten voorkomen is dat we ons nergens iets van aantrekken en dan moeten ervaren dat we volledig uit de pas lopen met andere clubs. Dat wij nog ongewassen en met smoezelige truien en broeken op bezoek gaan bij een andere club, en dan blijkt dat ze daar allemaal in driedelig pak achter het bord zitten. Staan we al met 3-0 achter voor het begint. Daarom misschien een idee: we kopen met zijn allen een rokkostuum (eventueel met dirigentstokje) en gaan ons presenteren als echte heren. Uiteraard hoort daar ook een wekelijkse wasbeurt bij, dat spreekt voor zich. De Kameleon bestaat dit jaar 15 jaar, met zo'n kostuum zijn we klaar voor de volgende 15 jaar.

Gendringen trad in dezelfde opstelling aan ( aan de eerste 6 borden ) als bij het verrassende gelijke spel tegen Zevenaar 2. Het pak voor  de broek dat ze van ons kregen, moet hen toch aan het denken zetten. Echter  ....  bij ons deden slechts twee 2e zestal spelers mee.   Hans was het eerste klaar. Hij poetste Remzo Subara gemakkelijk van het bord. Vervolgens gebeurde eigenlijk hetzelfde aan bord 5 maar nu in het nadeel van ons. Herman kwam er tegen Mohammed Khan niet echt aan te pas. Johan zette ons weer op voorsprong. Hij had de gehele partij de aanval in handen en toen Anton Aalders begon te knoeien was het snel gebeurd. Chris was kansloos tegen Gijs Scholten. Zelfs een "schwindel " zat er niet in. Vol zelfkennis sprak Chris na afloop: "Als het team de wedstrijd verliest, dan is dat mijn schuld. " Zover kwam het echter niet. De drie resterende partijen hadden we allemaal kunnen winnen , het lukte in twee gevallen.  Jenne kon de stelling van Kees Jansen, ondanks een toren voor, niet knakken. Han en Joost van Wisen deden dat wel. Han had alle troeven in de hand, maar Gert Weijkamp verdedigde zich als vanouds zeer taai. Tot het moment dat hij zo maar zijn dame weggaf....  en dat overleeft niemand. Joost van Winsen speelde sterk en maakte het fraai af.