Afgelopen zaterdag liep ik in Arnhem een boekwinkel binnen. Ze hebben daar een verdieping met afgeprijsde en 2^e hands boeken. Daar lagen ook nog een aantal schaakboeken. Er lagen 2 boekjes over het paard en de loper, geschreven door Jan Timman. Uiteindelijk besloot ik een boek over chess tactics te kopen. Daar zou ik geen spijt van krijgen, bleek achteraf. De auteur, Martin Weteschnik, heeft de combinaties onderverdeeld in 7 categorieën. Hij geeft eerst de kenmerken van deze combinatie en daarna een uitleg over het uitvoeren van deze combinatie. Volgens hem kan je tussen 100 en 200 elo punten sterker worden als je dit beheerst. Goed dat zullen we dan wel zien.

Maar even terug naar de zaterdag, ik loop naar buiten en op de weg terug naar het station, zie ik plots links voor me een bekende persoon lopen. Jawel, het is niemand minder dan Jan Timman.

Als dat geen goed teken is, dan weet ik het niet meer.

Thuis bestudeer ik keurig de eerste bladzijden, het is allemaal erg interessant en leerzaam. Ik besluit om jullie ook even te laten mee genieten. Daarom de volgende diagram,toen ik deze voor het eerst zag, snapte ik er niets van. Hoe kon wit hier uit komen? Zwart dreigt mat te geven op h4 en als wit Tg1 weg speelt, volgt mat op g2. De oplossing ligt in de potentiële penning van zwarte Dame en zwarte Koning. Succes er mee.

Met de uitdrukking  " het eerste gewin is kattengespin " in gedachten, kwam ik tot bovenstaande kop. Na drie overwinningen op mindere goden, volgt op 6 januari de wedstrijd tegen het op papier sterkste achttal = Doesburg.
Maar hoe dat ook afloopt, voorlopig staan we bovenaan !!  Geniet ervan - het komt niet zo vaak voor.
Tegen Schaakstad Apeldoorn wonnen we thuis met 7-1. De winstpartijen verliepen vrij geruisloos, daarom een diagram van Egons partij.
Bord 1:  Raymond.   Hij weerlegde gemakkelijk een loperoffer op h7. De afwisseling naar winst was hem vervolgens wel toevertrouwd.
Bord 2: Hermann.  Hij manoeuvreerde handig met zijn torens en won daarmee twee pionnen.  Zijn tegenstander vond dat voldoende om terecht op te geven.
Bord 3:  Harry.    Zijn partij had overeenkomsten met die van Harry. Zoals altijd koos Harry vanaf het begin de aanval en drukte zijn opponent als het ware van het bord. Ook hier speelden de torens de hoofdrol.
Bord 4:  Egon.   /   Aantekeningen van Egon.
Ik kwam beter uit de opening met als resultaat een actievere stelling.
Na een foutje  van zwart zag ik een aardige combinatie.

Een stuk voor een pion. Dat is gewonnen. Helaas dacht ik dat simpel uit te spelen. In plaats van goede zetten te doen, speelde ik maar wat en zwart creeërde tegenkansen. De rest bespaar ik jullie.  De eindstand was beter voor zwart. Gelukkig accepteerde hij het remise-aanbod. ( Egon )
Bord 5:  Paul.  In een, volgens Paul, chaotische partij was het slot wel fraai. Met een toren viel Paul de vijandelijke dame en koning, die op een lijn stonden, aan. Het kostte wit de dame tegen de toren.
Bord 6:  Han.  Han had het heel lang erg moeilijk. Hij raakte een stuk achter, dat hij echter knap terug won. In de eindstelling ( remise ) had hij zelfs de betere kansen.
Bord 7:   Joost.  In een vlotte aanvalspartij kreeg de Apeldoorn - speler geen kans. Joost hield de druk er goed op en wist op zet 32 mat te geven. 
Bord 8:  Johan.  Niet ten onrechte was Johan na de partij trots op zichzelf. Vanuit een " niets aan de handstelling " bouwde Johan met veel geduld en goed spelinzicht alsnog een winnende stelling op.

 

 

 

Na een kwartiertje bij de SOS- wedstrijd Doetinchem 2 - Kameleon besluit ik eens even bij de andere borden te gaan kijken. Wat schetst mijn verbazing: Fred Pronk en John staan totaal verloren. ( Na een kwartiertje …. )
Fred wordt helemaal overrompeld door een vijandelijke pionnenstorm. Voordat ik een tweede keer kan kijken is de partij al ten einde. Hoe het gegaan is weet ik niet, wel zou ik de partij graag eens zien, dan moet ik in het vervolg ook gaan stormen. 
Goed in stormen is ook Fred Visschers. Zijn imposante verschijning en zijn agressieve speelstijl waren zijn tegenstander te veel. Of ze geïntimideerd was weet ik niet. Feit is wel dat ze geruisloos van het bord werd geschoven.
Fred hou vast aan je aanvallende stijl. Als buurman bij de wedstrijden kan ik er zeer van genieten !!
Ik zie jullie denken: Is John al gedesillusioneerd naar huis ?  Nee, niets is minder waar. Hij staat weliswaar twee stukken achter, maar omdat zijn tegenstander niets met die voorsprong doet, kan John een verwoestende aanval opzetten. Ik zie een pion op de zevende rij - ik zie een paard dat de vijandelijke stelling is binnengedrongen. Ik zie een tegenstander die haar stukken op de onderste drie rijen heeft vastgezet. Ik zie dat John het punt binnen haalt.
Daar ben ik blij mee, want mijn stelling is op dat moment matig. ( pion achter ) Later verandert dat in een gewonnen stelling door een zeer sterke vrijpion op de a - lijn.  (  Zie diagram ) 
Helaas haal ik weer eens twee plannen door elkaar ( met de a - pion doorlopen en de Koning in het spel brengen. Stom !!!  Ik zet de Koning op een bruin veld. ) Een vaag excuus is dat ik op dat moment al twintig zetten telkens minder dan een minuut bedenktijd heb.
Na het verlies van de pion kom ik in een remise - eindspel terecht dat ik uiteindelijk geheel onnodig door tijdsoverschrijding verlies. Dus geen 3-1 of 2,5 - 1,5  maar 2-2. Ellende genoeg om weer eens ouderwets een doorwaakt nachtje mee te moeten maken.